Chácore purahéi


Che la réina

(Aháma che china)

Ajumíko ipahaite
"Che la Reina" ne rendápe.
Apurahéivo mbarakápe
Si ahátama katuete.
Paraguáimi ku che ave
Ajuráva che retãre
Amanóvo hayhuhápe
A la hora ojeofrece.

Péina ãga ahendu
Che renóiro la corneta
Acaláta bayoneta
Ha Chácopýre asururu.
Ahamítante amoirû
Valinottipe ikaturô
Ha aloamine ajuhúrõ
Rojas Silva kurusu.

Ahayhúgui che retã
"Che la réina" rohejáta
Frontera lado aháta
Ahuvaitívo umi ava
Ndaipotáinte che kamba
Chemuaky nde resaýpe
Aipotánte ere che sýpe
Hetáta cherovasa.

Che fusil je oime ipotî
Che rechaséma je hína
Prevenciónpe Catalina
Tereho cheruvaiti
Rehecháne Guarani
Hekove odespreciáva
López ra'ýre opytáva
Bajo el sagrado poyvi.

Ikatúnte aju jevy
Ndaha'éi katuete amanóvo
Ndékena chera'arõvo
Siempre firme nde poty
Che araha iñongatupy
Amo che korasõ kuápe
Amoite ñorairõhápe
Ne angue che Tupãsy.

Aimérõ en Parapiti
Amoguahêne nde apysápe
Che ñe'êmi kuatiápe
Ne'iraha asapymi
Ndékena eñapytî
Ko verso ndéve ahejáva
Topurahéi ndéve ijára
Okarapotykuemi.

¡Ha malhaya atopa
El famoso Tejerina!
Inambikue ko che china
Ndéve ahechauka vaerã
Upépe terehecha
La bravura Guaraní
Oimévaha gueteri
López ra'ýre opyta.

Mi reina

(Ya me voy a ir, mi querida)

Que yo venga al final
un poco a tu lado, mi reina,
a cantar con la guitarra,
si ya me voy indefectiblemente:
como buen paraguayo,
yo también he jurado a mi patria
que moriré con mucho amor
cuando se ofrezca la hora.

Así, al oír la corneta
que me llama
voy a calarme la bayoneta
y me meteré en el Chaco,
voy para acampañar a Valinotti,
si es posible,
y rezaré, si la encuentro,
ante la cruz de Rojas Silva*.

Por amor a mi patria
voy a dejarte, mi reina.
Voy hacia la frontera
a toparme con esos indios.
No quiero
que me mojen tus lágrimas,
sólo quiero que lo digas a mi madre
y me va a bendecir mucho.

Se dice que mi fusil está limpio,
y ya que me quieres ver
ven a encontrarme
en la Prevención, Catalina,
y verás al Guaraní
que desprecia su propia vida,
que queda en reemplazo de López
bajo la sagrada bandera.

Es muy posible que vuelva,
no es seguro que me muera,
si tú sólo me esperas,
siempre firme floreces,
llevo guardado
en el fondo de mi corazón
allá lejos en la guerra
tu alma, mi Virgen.

Cuando esté en Parapiti
haré llegar a tu oído
mi palabrita en el papel
donde dice que todavía no he cerrado los ojos
tú pliégalo
este verso que he dejado
que lo cante para ti su dueño
linda flor silvestre.

Y malhaya que encuentre
al famoso Tejerina,
su oreja, mi china,
te he de mostrar,
para que veas entonces
"la bravura guarani"
que existe todavía
en los descendientes de López.

Letra: Emiliano R. Fernández
Traducción: Wolf Lustig


Esta página HTML fue elaborada por Wolf Lustig (lustig@mzdmza.zdv.uni-mainz.de)
gracias a la ayuda de Duilio S. Núñez P. , Gladys Ramírez y Vicente Medina Gamarra

Última actualización: 20-06-97.


Bestellen
Librería

Servicio de traducciones



Última actualización: 28.09.2006 00:17