Guavira poty
Purahéi
Che mbarakami nde pu asyetéva
reikuaapaitéva che mba'e mbyasy.
Aropurahéita ku che ahayhuetéva
mombyry opytáva guavira poty.
Caballero pueblo chepepomopêva
ikatuve'ÿva ndehegui aveve.
Mitã tyre'ÿicha che mbopadeséva
ahechave'ÿgui ku Zavala kue.
Timbo jero'a tape ári oîva
upépe váicha osê oñembo'y,
che kamba porã ijao humíva,
ryakuã porãitéva guavira poty.
Kóite... kóite... rohechaga'úva,
al meno ko'ãga oikéma ro'y,
eju che kamba che mbokerairûva
ani ne ñaña guavira poty.
Anike ere mombyry aimére
péva ja ohoitéma ndouvéi haguã,
ani repena ko yvy apére,
ndaipóri kuña nde rekoviarã.
Che mbarakami asyete nde púva,
emokãna chéve ko che resay,
topi chehegui mba'asy añandúva
ahechaga'úgui guavira poty.
|
Flor de Guavirá
Canción
Guitarrita mía que suenas tan triste
tu sabes mis penas, todo mi sufrir,
hoy voy a cantar a quien quiero tanto
y que está muy lejos, guavirá poty.
Pueblo Caballero, trozaste mis alas,
y ya desde entonces no puedo volver,
triste como un niño lejos de su nido
quiero ver mi rancho de Zavala-cué.
Tus ramas que adornan el viejo camino
me traen recuerdos que me hacen sufrir.
Me parece verla vestida de negro,
mordiendo su boca, guavirá poty.
Cuando más te extraño, más sueño tenerte,
ya llega el invierno, se adueña de mí
ven mi morenita, dulce compañera,
no seas tan mala, guavirá poty.
No pienses mi amada porque estoy muy lejos
que yo ya marché, para no volver,
no tengas temores que sobre la tierra
no ha de reemplazarte ninguna mujer.
¡Guitarrita mía que sueñas tan triste!
Escucho tu acento que pena por ti,
por eso mi canto susurra el nombre
de quien está lejos, guavirá poty.
|